Αποκατάσταση του Πόνου
Φυσικοθεραπεία
Η φυσικοθεραπεία και η άσκηση αποτελούν τους βασικούς τρόπους για την θεραπεία του πόνου. Ο πόνος συνηθίζει να εμφανίζεται σε ανθρώπους με χαμηλό επίπεδο φυσικής δραστηριότητας (Wilson, 2012). Διάφορες μελέτες έχουν αποδείξει, πως η φυσική δραστηριότητα επηρεάζει θετικά τη ψυχολογία και μειώνει τον κίνδυνο κατάθλιψης (Jerstad et al., 2012). Ο φυσικοθεραπευτής είναι ο πλέον κατάλληλος επαγγελματίας υγείας που μπορεί να βοηθήσει στην διευκόλυνση της κίνησης, την αποκατάσταση της βλάβης και την μείωση του πόνου. Βάζει σε χρήση ένα εξατομικευμένο θεραπευτικό πρόγραμμα που καλύπτει τις εκάστοτε ανάγκες του κάθε ασθενή και έχει ως στόχο την επαναφορά της λειτουργικότητας. Η πλειοψηφία των ασθενών που πάσχουν από χρόνιο πόνο και υποβάλλονται σε φυσικοθεραπεία διαπιστώνεται πως αποκαθίστανται.
Ψυχολογική Παρέμβαση
Οι αγχώδεις, καταθλιπτικές και συμπεριφορικές διαταραχές αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την εξέλιξη ενός πόνου σε χρόνιο (Tegethoff et al., 2015). Σε ασθενείς που παρουσιάζουν ακόμα και χαμηλό επίπεδο άγχους, η παρουσία του πόνου ενδέχεται να προκαλέσει μείωση της λειτουργικότητας. Οι ψυχολογικές θεραπείες μειώνουν αισθητά την ένταση και την διάρκεια του πόνου σύμφωνα με έρευνες σε ανθρώπους που πάσχουν από μυοσκελετικό πόνο, κεφαλαλγία, κοιλιακό άλγος και αρθρικό πόνο (Palermo et al., 2010· Eccleston et al., 2014). Η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία (CBT) βοήθησε και αυτή με την σειρά της, σημαντικά στην αντιμετώπιση του πόνου τόσο στους ενήλικους, όσο και στα παιδιά αλλά και στους εφήβους (Kashikar – Zuck et al., 2013). Ο ρόλος των ψυχολόγων είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την αντιμετώπιση του φόβου που σχετίζεται με τον πόνο, την ανάπτυξη των δεξιοτήτων και την ώθηση των ασθενών να επανέλθουν με ομαλό τρόπο πίσω στην καθημερινή τους ζωή.
Βιβλιογραφία:
-Βασιλάκος Δ. (2008). Ο πόνος και η Αντιμετώπιση του
-DiMatteo, R.M.Martin, R.L. (2006) Εισαγωγή στην Ψυχολογία της Υγείας
-Guyton and Hall. (2004). Εγχειρίδιο ιατρικής φυσιολογίας
-Expain Pain, David Butler
-Ψυχοκοινωνικές και πολιτισμικές όψεις του πόνου, θέματα φύλου και ταυτότητας στον πόνο, Βασιλική Τσιρτσιρίδου, Γεωργία Βασιλοπούλου
– Astley, A. (1990). A history of pain. Nursing 4
– Billings, A. (1994). Neuropathetic pain. Journal of palliative care
– Crinella, F. (1994). Brain mechanisms. New York academy of science .
– Ernst, S. B. (1997). A randomized controlled trial of intravenous clodrinate in patients with metastatic bone desease and pain. Journal of pain and symptom management.
-AGS (2002). Panel on Chronic Pain in Older Persons. The management of chronic pain in older persons.
-Bennett PM, Meulders A, Baeyens F, Vlaeyen JW. (2015). Words putting pain in motion: the generalization of pain – related fear within an artificial stimulus category.
-Boersma K, Linton SJ. (2006). Psychological processes underlying the development of a chronic pain problem: a prospective study of the relationship between profiles of psychological variables in the fear-avoidance model and disability
-Cherkas LF, Aviv A, Valdes AM, et al. (2006). The effects of social status on biological aging as measured by white-blood-cell telomere length.
-Cleland J, Fritz J, Childs J. (2008). Psychometric properties of the fear-avoidance beliefs questionnaire and Tampa Scale of Kinesiophobia in patients with neck pain.
-Cook AJ, Brawer PA, Vowles KE. (2006). The fear avoidance model of chronic pain: validation and age analysis using structural equation modeling.
-Crombez G, Eccleston C, Van Damme S, Vlaeyen JW, Karoly P. (2012). Fear- avoidance model of chronic pain: The nextgeneration
-Eccleston C., Palermo TM, Williams AC, Lewandowski Holley A., Morley S., Fisher E., Law E. (2014). Psychological therapies for the management of chronic and recurrent pain in children and adolescents.
-Edwards RR, Fillingim RB, Ness TJ. (2003). Age-related difference in endogenous pain modulation: a comparison of diffuse noxious inhibitory controls in healthy older and younger adults
-Flor H. & Hermann C. (2004). Biopsychosocial models of pain.
-Fordyce, W., Shelton, J. & Dundore, D. (1982). The modification of avoidance learning in pain behaviors. Journal of Behavioural Medicine
-Gignac M, Davis A, Hawker G, et al. (2006). “What do you expect? You’re just getting older”: a comparison of perceived osteoarthritis- related and aging-related health experiences in middle- and older-age adults
-Institute of Medicine (US) (2011). Committee on Advancing Pain Research, Care, and Education. Relieving pain in America: a blueprint for transforming prevention, care, education, and research. National Academies Press (US).
-Leidig S., Glomp I. (2006). Γιατί φοβόμαστε, Μετάφραση Αντωνοπούλου Μαριάννα, Σταινερ Ίρμχλιλντ.
-Moriarty O, McGuire BE, Finn DP. (2011). The effect of pain on cognitive function: a review of clinical and preclinical research
-Moseley GL. & Butler DS. (2015). Fifteen years of explaining pain: The past, present, and future. Journal of Pain
-Neito R, Miro J, Huguet A. (2009). The fear-avoidance model in whiplash injuries.
-Roelofs J, et al. (2007). Fear of movement and (re)injury in chronic musculoskeletal pain: Evidence for an invariant two-factor model of the Tampa Scale for Kinesiophobia across pain diagnoses and Dutch, Swedish, and Canadian samples.
-Rush AJ, Polatin P, Gatchel RJ. (2000). Depression and chronic low back pain: establishing priorities in treatment
-Vlaeyen JW, Linton SJ. (2012). Fear – avoidance model of chronic musculoskeletal pain: 12 years on.
-Volders S, Boddez Y, De Peuter S, Meulders A,Vlaeyen JW. (2015). Avoidance behavior in chronic pain research:A cold case revisited
-WHO (ΠΟΥ) (1995). Lexicon of alcohol and drug terms, Γενεύη.
Γκέλσης Ιωάννης, Φυσικοθεραπευτής, ΟΜΤ, Επιστημονικός Συνεργάτης ΑΠΘ.
