Συχνά ολοκληρώνοντας τις συνεδρίες φυσικοθεραπείας ο ασθενής έχει το δίλλημα πως να συνεχίσει.
Συνήθως εντάσσεται σε κάποιο ομαδικό πρόγραμμα άσκησης άλλες φορές κάνει στο σπίτι του ότι μπορεί ή δεν κάνει τίποτα με συχνό αποτέλεσμα την υπότροπη και την επανεμφάνιση του πόνου.
Η θεραπευτική άσκηση είναι ο ασφαλέστερος τρόπος ήπιας προσαρμογής, επανεκπαίδευσης , σταδιακής έκθεσης στα φόρτια και στις δυνάμεις με στόχο την ενδυνάμωση μέχρι την στιγμή που ο ασθενής θα είναι ικανός να επανενταχτεί στην καθημερινότητα και τις αγαπημένες του συνήθειες.
Μεγάλες μετά-αναλύσεις (Fransen et al., 2015 – 3,5χιλ ασθενείς) καταδεικνύουν ότι τα προσωπικά εποπτευόμενα προγράμματα άσκησης έχουν μεγαλύτερη διάρκεια στην διατήρηση της λειτουργικότητας και τη μείωση του πόνου, σε σχέση με τα προγράμματα άσκησης σε γκρουπ ή τα προγράμματα που κάνει μόνος του ο ασθενής στο σπίτι.
Έτσι η θεραπευτική άσκηση ορίζεται ως ο ενδιάμεσος σταθμός.
