Η ανάπτυξη της περιφερικής αρτηριακής νόσου (ΠΑΝ) προκαλείται με την ίδια διαδικασία με την οποία προκαλείται και η στεφανιαία νόσος, κατά την οποία η αθηροσκληρωτική πλάκα οδηγεί σε σημαντική στένωση και περιορισμό της αγγειοδιαστολής των προσβεβλημένων αγγείων, με αποτέλεσμα τη μείωση της ροής του αίματος σε περιοχές που βρίσκονται περιφερειακά του σημείου στένωσης. Αυτή η μείωση της ροής αίματος δημιουργεί αναντιστοιχία μεταξύ της παροχής οξυγόνου και των απαιτήσεων σε οξυγόνο, προκαλώντας την ανάπτυξη ισχαιμίας στις προσβεβλημένες περιοχές. Η σοβαρότητα της ΠΑΝ μπορεί να ταξινομηθεί με βάση την παρουσία σημείων και συμπτωμάτων ή με βάση τον Σφυροβραχιόνιο Δείκτη (ΣΒΔ)
Οι συνιστώμενες θεραπείες για την ΠΑΝ περιλαμβάνουν μια αρχικά συντηρητική
προσέγγιση, μέσω μείωσης του καρδιαγγειακού κινδύνου και υιοθέτησης της συστηματικής άσκησης, ακολουθούμενη από φαρμακευτική αγωγή (π.χ., cilostazol). Όταν υπάρχει ανεπαρκής ανταπόκριση στην άσκηση ή στη φαρμακολογική θεραπεία, ενδεχομένως να ενδείκνυται η περιφερική επαναγγείωση.
