«Το να ζεις είναι πάντα καλύτερο από το να σκέφτεσαι», Γράφει ο Γκέλσης Ιωάννης,PT,OMT,Acup.Sp,CKTP

Η φράση «Το να ζεις είναι πάντα καλύτερο από το να σκέφτεσαι» μπορεί να αποτελέσει ισχυρό μήνυμα για την αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου, ενταγμένο στο πλαίσιο του βιοψυχοκοινωνικού μοντέλου και της ιδιοσυγκρασίας του κάθε ατόμου.

Στην καθημερινότητα, η ανάγκη να “ζούμε” — δηλαδή να εστιάζουμε στις εμπειρίες μας και να συμμετέχουμε ενεργά σε δραστηριότητες — βοηθάει στην απόσπαση της προσοχής από τις συνεχείς αρνητικές σκέψεις που συχνά συνοδεύουν τον χρόνιο πόνο. Το να παραμένουμε απλώς στις σκέψεις και στις ανησυχίες για τον πόνο μπορεί να μας καθηλώνει και να επιδεινώνει την αντίληψή μας για τον πόνο.

Το βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο του πόνου τονίζει ότι ο πόνος δεν είναι μόνο σωματικός, αλλά περιλαμβάνει ψυχολογικές και κοινωνικές διαστάσεις. Η προσπάθεια να ζούμε με ουσιαστικό τρόπο, ακόμη και μέσα από απλές καθημερινές δραστηριότητες, ενισχύει την ψυχολογική μας κατάσταση, περιορίζει την αίσθηση απομόνωσης και συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής.

Η ιδιοσυγκρασία του κάθε ατόμου στην αντιμετώπιση του πόνου είναι επίσης κρίσιμη. Κάποιοι άνθρωποι τείνουν να εστιάζουν υπερβολικά στη σκέψη του πόνου, ενώ άλλοι είναι πιο επιρρεπείς στο να αναζητούν τρόπους διαφυγής. Το μήνυμα εδώ είναι ότι, ανεξάρτητα από το πώς ο καθένας διαχειρίζεται τον πόνο, η δράση — ακόμα κι αν είναι μικρή — μπορεί να φέρει πραγματική αλλαγή, αντί να παραμένουμε παγιδευμένοι στις σκέψεις μας.

#Kinesiotherapy #STrongerThanIWas #Physiotherapy